Ruim 3 weken geleden alweer is Pien opgenomen in het WKZ in Utrecht. Eigenlijk is ze nu op de helft. Als alles goed gaat zal ze 27 maart weer thuis zijn. En voorlopig gaat alles, volgens de doctoren volgens plan. Inmiddels heeft ze al anderhalve week nieuwe stamcellen. Zoals verwacht krijgt ze nu veel last van haar slijmvliezen die ‘kapot’ gaan. Om te zorgen dat ze weinig pijn heeft, krijgt ze sinds 2 dagen, morfine, waardoor ze erg moe is maar gelukkig geen pijn. Ook volgens verwachting, is het haar nu aan het uitvallen. Hiervoor hebben we inmiddels een mooie pruik gekocht, die ze met een mutsje zal dragen. Ze ondergaat het allemaal heel dapper en geeft goed aan wat ze wil. En over de haren zegt ze: “maar ze komen toch weer terug…” en heeft verder iets van we zien het wel.
Voor ons zijn het wel heftige weken van heen en weer naar het ziekenhuis. Er gebeuren zoveel nieuwe dingen achter elkaar en er is zoveel te regelen. Het is echt soms niet meer bij te houden, maar we proberen functioneel te blijven. Op één of andere manier lukt dat.
Hein is begonnen op de Mytylschool de Trappenberg, 4 ochtenden in de week en vindt het voorlopig gelukkig fijn. Echt een hele bijzondere school, met een hele fijne sfeer. Via de Trappenberg kunnen we ook goed geïnformeerd worden over hoe we Hein het best kunnen ondersteunen. Hein is nog steeds super vrolijk. Met onder andere Paul (neef) en Patijn (vriend) die vaak met hem zijn om ons te ‘ontzorgen’, ligt hij letterlijk de hele dag in een deuk. We proberen gedoseerd, veel leuke dingen te doen en krijgen hele lieve leuke uitnodigingen. Laatst mocht Hein een middagje meedraaien bij de sneeuwschuiverdienst op Schiphol en morgen is hij uitgenodigd om de training van Ajax bij te wonen. Zijn vrolijkheid en enthousiasme is denk ik momenteel zijn beste therapie.
Via deze weg willen we jullie enorm bedanken voor alle lieve hulp, gedachten, kaartjes, cadeautjes en berichtjes. Echt fijn en ’t werkt.
Kaartjesmuur in kamer van Pien boven t bed van Pap en Mam
Geef een reactie